فضائل حضرت خدیجه کبری
فضائل حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها
و روایت شده است که جبرئیل به حضور پیامبر (ص) آمد و در مورد خدیجه (رضی الله عنه) سؤال کرد و در آن هنگام خدیجه در خانه نبود. جبریل فرمود: چون خدیجه آمد به او خبر بده که خدایش بدو سلام مىرساند.پیامبر (ص) فرمودند: به خدیجه مژده دهید که خانهیى از قصب (زر، مروارید) خواهد داشت که نه هیاهویى در آن است و نه اندوهى. درباره معنى قصب از شریک که یکى از راویان این روایت است پرسیدند، گفت: یعنى زر، و در حدیث دیگرى مروارید معنى شده است.
انس مىگوید: رسول خدا (ص) به خدیجه از انگور بهشت خورانده است.
عایشه مىگوید: پیامبر (ص) خدیجه را ستایش مىفرمود. من گفتم: چه مقدار آن زن سرخ گونه را یاد مىکنید؟ همانا خداوند بهتر از او نصیب شما فرموده است. فرمود:
خداوند بهتر از او نصیب من نفرموده است، زیرا هنگامى که همه مردم مرا تکذیب مىکردند، او مرا تصدیق مىکرد و هنگامى که مردم مرا محروم مىداشتند او با اموال خود با من مواسات مىکرد و خداوند فرزندان مرا از او به من عنایت فرمود و حال آن که از غیر او فرزندى به من عنایت نفرمود.
و روایت شده است که پیرزنى به حضور پیامبر آمد و رسول خدا نسبت به او بسیار محبت فرمود. چون آن زن بیرون رفت، عایشه پرسید: این که بود؟ فرمود: در روزگار زندگانى خدیجه پیش ما مىآمد و وفادارى از ایمان است.
متن عربی:
وَ رُوِیَ أَنَّ جَبْرَئِیلَ أَتَى النَّبِیَّ ص یَسْأَلُهُ عَنْ خَدِیجَهَ فَلَمْ یَجِدْهَا فَقَالَ إِذَا جَاءَتْ فَأَخْبِرْهَا أَنَّ رَبَّهَا یُقْرِئُهَا السَّلَامَ
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص بَشِّرْ خَدِیجَهَ بِبَیْتٍ مِنْ قَصَبٍ لَا صَخَبَ فِیهِ وَ لَا نَصَبَ سَأَلَ شَرِیکٌ عَنِ الْقَصَبِ قَالَ قَصَبُ الذَّهَبِ: وَ فِی حَدِیثٍ آخَرَ یَعْنِی قَصَبَ اللُّؤْلُؤِ.
قَالَ أَنَسٌ أَطْعَمَ رَسُولُ اللَّهِ ص خَدِیجَهَ مِنْ عِنَبِ الْجَنَّهِ
قَالَتْ عَائِشَهُ کَانَ النَّبِیُّ ص إِذَا ذَکَرَ خَدِیجَهَ أَحْسَنَ عَلَیْهَا الثَّنَاءَ فَقُلْتُ مَا تَذْکُرُ حَمْرَاءَ الشِّدْقِ قَدْ أَبْدَلَ اللَّهُ لَکَ خَیْراً قَالَ مَا أَبْدَلَنِی اللَّهُ خَیْراً مِنْهَا صَدَّقَتْنِی إِذْ کَذَّبَنِی النَّاسُ وَ وَاسَتْنِی بِمَالٍ إِذْ حَرَمَنِی النَّاسُ وَ رَزَقَنِیَ اللَّهُ مِنْهَا الْوَلَدَ إِذْ لَمْ یَرْزُقْنِی مِنْ غَیْرِهَا
وَ رُوِیَ أَنَّ عَجُوزاً دَخَلَتْ عَلَى النَّبِیِّ فَأَلْطَفَهَا فَلَمَّا خَرَجَتْ قَالَتْ عَائِشَهُ مَنْ هَذِهِ فَقَالَ إِنَّهَا کَانَتْ تَأْتِینَا زَمَنَ خَدِیجَهَ وَ إِنَّ حُسْنَ الْعَهْدِ مِنَ الْإِیمَان.
منابع:
روضه الواعظین و بصیره المتعظین،ج۲،۲۶۹،مجلس فی مناقب آل محمد ع ….. ص : ۲۶۸
*********************
فضائل حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها ـ اولین بیعت کننده با علی(ع)
(پیامبر خدا(ص) پس از این که به رسالت مبعوث گردیدند و بعد از اینکه امیر المومنین(ع) و خدیجه کبری(س) به وی در همان ابتدا ایمان آوردند از خدیجه(س) به ولایت علی(ع) بعد خود اقرار گرفت…)
(پیامبر(ص) فرمود:)…ای خدیجه! دستت را بر روی دست علی بگذار و با او بیعت کن. -پس خدیجه آن گونه کرد- و خدیجه همان گونه که علی (ع) با پیامبر بیعت نموده بود با ایشان بیعت کرد لکن با این فرق که جهاد بر وی واجب نگردید.
سپس پیامبر(ص) فرمودند: ای خدیجه! این علی است مولای تو و مولا و امام مومنین بعد از من. خدیجه فرمود: راست فرمودی ای رسول خدا! همانا من همان گونه که شما فرمودی با او بیعت کردم؛ خداوند و تو را –بر این کار-شاهد می گیرم و همانا برای شهادت خداوند گواه و دانا کفایت می کند.
متن عربی:
…یَا خَدِیجَهُ ضَعِی یَدَکَ فَوْقَ یَدِ عَلِیٍّ فَبَایِعِی لَهُ فَبَایَعَتْ عَلَى مِثْلِ مَا بَایَعَ عَلَیْهِ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ ع عَلَى أَنَّهُ لَا جِهَادَ عَلَیْهَا ثُمَّ قَالَ یَا خَدِیجَهُ هَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاکِ وَ مَوْلَى الْمُؤْمِنِینَ وَ إِمَامُهُمْ بَعْدِی قَالَتْ صَدَقْتَ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَدْ بَایَعْتُهُ عَلَى مَا قُلْتَ أُشْهِدُ اللَّهَ وَ أُشْهِدُکَ وَ کَفَى بِاللَّهِ شَهِیداً عَلِیماً.
منبع:
بحارالأنوار ج : ۱۸ ص : ۲۳۴
****************
فضائل حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها ـ سلام خدا در معراج بر خدیجه(س)
رسول خدا(ص) فرمود: وقتی که در شب معراج ، جبرئیل مرا به سوی آسمانها برد و سیر داد، هنگام مراجعت به جبرئیل گفتم : «آیا حاجتی داری؟» جبرئیل گفت: « حاجت من این است که سلام خدا و سلام مرا به خدیجه برسانی» پیامبر (صلی الله علیه وآله) وقتی که به زمین رسید ، سلام خدا و جبرئیل را به خدیجه ابلاغ کرد. خدیجه گفت «همانا ذات پاک خدا سلام است، و از او است سلام، و سلام به سوی او باز گردد و برجبرئیل سلام باد.»
متن عربی:
[تفسیر العیاشی] عَنْ زُرَارَهَ وَ حُمْرَانَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ حَدَّثَ أَبُو سَعِیدٍ الْخُدْرِیُّ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ إِنَّ جَبْرَئِیلَ ع قَالَ لِی لَیْلَهَ أُسْرِیَ بِی حِینَ رَجَعْتُ وَ قُلْتُ یَا جَبْرَئِیلُ هَلْ لَکَ مِنْ حَاجَهٍ قَالَ حَاجَتِی أَنْ تَقْرَأَ عَلَى خَدِیجَهَ مِنَ اللَّهِ وَ مِنِّی السَّلَامَ وَ حَدَّثَنَا عِنْدَ ذَلِکَ أَنَّهَا قَالَتْ حِینَ لَقَّاهَا نَبِیُّ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ لَهَا الَّذِی قَالَ جَبْرَئِیلُ فَقَالَتْ إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّلَامُ وَ مِنْهُ السَّلَامُ وَ إِلَیْهِ السَّلَامُ وَ عَلَى جَبْرَئِیلَ السَّلَامُ.
منبع:
بحار الانوار ج۱۶،ص۷-تفسیر عیاشی
****************
فضائل حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها ـ ابلاغ سلام خدا به خدیجه(س)
خداوند متعال به خدیجه سلام می رساند
ابن هشام گوید که: کسی که به او اعتماد دارم برایم نقل کرد که جبرئیل(ع) بر پیغمبر(ص) نازل شد و گفت: اى محمد برسان سلام پروردگار را به خدیجه. پس آن حضرت به خدیجه فرمود که: اینک جبرئیل آمده و می گوید که پروردگار تو به تو سلام رسانید، خدیجه گفت که: اللَّه تعالى سلام است و از او سلام است، و بر جبرئیل سلام است.
متن عربی:
و قال ابن هشام حدثنی من أثق به أن جبرئیل أتى النبی ص فقال أقرئ خدیجه من ربها السلام فقال رسول الله ص یا خدیجه هذا جبرئیل یقرئک من ربک السلام قالت خدیجه الله السلام و منه السلام و على جبرئیل السلام.
منبع:
کشف الغمه فی معرفه الأئمه،ج۱،۵۱۲
********************
فضائل حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها ـ حسد عایشه
حسد عایشه بر خدیجه(س) به سبب اکرام پیامبر(ص)
عایشه می گوید: بحسد نورزیدم بر احدى از زنان پیامبر به اندازهاى که بر خدیجه حسد کردم با وجود این که او را هرگز ندیدم ولیکن پیامبر او را بسیار یاد مىکرد.
و هر وقت پیغمبر گوسفندى مىکشت بعد آن را قطعه قطعه مىکرد و براى دوستان خدیجه مىفرستاد. بعضا به او مىگفتم که گویا در دنیا جز خدیجه زن دیگرى نبود، مىفرمود: چرا بود ولى او مادر فرزندم بود.
عایشه گفت: «و لقد امره ربّه عزّ و جلّ ان یبشرها ببیت من قصب فی الجنّه»
متن عربی:
فَمِنْ ذَلِکَ مَا رَوَاهُ الْحُمَیْدِیُّ فِی الْجَمْعِ بَیْنَ الصَّحِیحَیْنِ فِی الْحَدِیثِ الثَّمَانِینَ فِی الْمُتَّفَقِ عَلَیْهِ مِنْ مُسْنَدِ عَائِشَهَ قَالَتْ مَا غِرْتُ عَلَى أَحَدٍ مِنْ نِسَاءِ النَّبِیِّ ص مَا غِرْتُ عَلَى خَدِیجَهَ وَ مَا رَأَیْتُهَا قَطُّ وَ لَکِنْ کَانَ یُکْثِرُ ذِکْرَهَا وَ رُبَّمَا ذَبَحَ الشَّاهَ ثُمَّ یَقْطَعُهَا أَعْضَاءً ثُمَّ یَبْعَثُهَا فِی صَدَائِقِ خَدِیجَهَ فَرُبَّمَا قُلْتُ لَهُ کَأَنَّهُ لَمْ تَکُنْ فِی الدُّنْیَا امْرَأَهُ إِلَّا خَدِیجَهُ فَیَقُولُ ص إِنَّهَا کَانَتْ وَ کَانَتْ لِی مِنْهَا وَلَدٌ وَ قَالَتْ عَائِشَهُ وَ لَقَدْ أَمَرَهُ رَبُّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یُبَشِّرَهَا بِبَیْتٍ مِنْ قَصَبٍ فِی الْجَنَّه.
منبع:
الطرائف فی معرفه مذاهب الطوائف،ج۱،۲۹۱
***********************
فضائل حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها ـ بشارت پیامبر(ص) به خدیجه(س)
بشارت پیامبر(ص) به خدیجه(س) در هنگام وفاتش
هنگامى که «خدیجه»، همسر رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله بیمار بود و به همان بیمارى هم از دنیا رحلت کرد، رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله بر اثر علاقه بىنهایتى که نسبت به او داشت خطاب به وى گفت: خوشایند نیستم از بیمارئى که در تو مشاهده مىکنم با توجه به اینکه مىدانم، خداى تعالى در این ناخوشایندى، خیر کثیرى قرار داده است. آیا به این حقیقت نرسیدهاى که خداى تعالى علاوه بر تو که در بهشت هم چنان همسر من خواهى بود، «مریم» دختر «عمران» و «آسیه» همسر «فرعون» و «کلثوم» خواهر موسى علیه السّلام را هم به همسرى من در خواهد آورد؟ «خدیجه» گفت: براستى خداى متعال آنچه را که فرمودى، انجام خواهد داد؟ در پاسخ فرمود: آرى! «خدیجه» که از این حقیقت خبردار شد اظهار داشت: اینک آسایشى در خود احساس مىکنم و دوست دارم فرزندانم از رحلت من، هیچ گونه نگرانى و ناراحتى به خود راه ندهند.
متن عربی:
(الهیثمى فى مجمعه ج ۹ ص ۲۱۸) قال: و عن أبى رواد، قال:
دخل رسول اللّه صلى اللّه علیه (و آله) و سلم على خدیجه فى مرضها الذى توفیت فیه، فقال لها: بالکره منى الذى أرى منک یا خدیجه، و قد یجعل اللّه فى الکره خیرا کثیرا، أما علمت أن اللّه عز و جل زوجنى معک فى الجنه مریم بنت عمران و امرأه فرعون و کلثم أخت موسى؟ قالت: و قد فعل اللّه ذلک یا رسول اللّه؟ قال: نعم، فقالت: بالرفاء و البنین (قال) رواه الطبرانى.
منبع:
فضائل الخمسه من الصحاح السته،ج۱،۱۶۷
